به نقل از «قدس آنلاین»

جامعه جهانی در زمان حکومت حضرت مهدی(عج) طعم عدالت را می‌چشد

تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۴۸۴۲۹

آیت‌الله رضا رمضانی -دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) - در پیامی تصویری به نشست علمی «مهدویت و ظهور» که به همت خبرگزاری ابنا و تشکل همیاری علما و فضلای ترکیه در سالن همایش‌های مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) برگزار شد، با تبریک ولادت با سعادت حضرت ولی عصر(عج) اظهار کرد: وقتی امام خمینی(ره) به بحث ولادت امام زمان(عج) می‌رسیدند، این ولادت را به همه مستضعفان عالم تبریک می‌گفتند که اختصاص به شیعیان و حتی مسلمانان ندارد، بلکه مربوط به همه مستضعفان عالم است، چون تاثیر این حرکت جهانی برای کل جامعه بشری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

وی در این پیام افزود: آنچه می‌خواستم مورد اشاره قرار دهم و گمان می‌کنم که باید پیرامون آن بحث و گفتگو شود، حوزه آینده‌پژوهی در موضوع مهدویت است. گرچه این موضوع کلی است ولی در بحث های علمی هرچه موضوع جزئی‌تر باشد، دقیق‌تر و جامع‌تر خواهد بود.

آیت‌الله رمضانی ادامه داد: امروزه بحث جهانی شدن در عرصه‌های ارتباطات، فرهنگ، اقتصاد و سیاست، از بحث‌های بسیار بسیار جدی است که به صورت علمی در مراکز آکادمیک مطرح شده یا این که کتاب‌هایی مثل دهکده جهانی و موج سوم در خصوص آن به نگارش درآمده یا سازمان‌های بین‌المللی در عرصه‌های اقتصادی، مالی و تجاری براساس آن تشکیل شده است. بروز چنین شرایطی کاملا درک و فهم نظریه حکومت حضرت مهدی(عج) را آسان‌تر خواهد کرد، اما مهم این است که در خصوص تحقق چنین امری، بحث داشته باشیم. بالاخره عده‌ای مدعی بودند که می‌توانند مدیریت جهان را عهده‌دار باشند، اما امروزه با بحران‌های زیادی از جمله بحران مشروعیت، بحران فساد، بحران هویت، بحران اخلاق، بحران محیط زیست، بحران مشارکت و دیگر موارد در جامعه جهانی مواجه هستیم.

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: برخی وارد این عرصه شدند که جامعه جهانی را مدیریت کنند، لذا عده‌ای با مدیریت نظام سلطه، دنبال جهانی‌سازی هستند و آن‌ها نیز نتوانستند و نخواهند توانست این اندیشه را در قالب یک کیش، آئین و فکر جهانی در حوزه اخلاقی، معرفتی و حوزه‌های دیگر مطرح کنند. امروزه باید بحث شود که حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) چگونه در دنیا محقق خواهد شد؟ چگونه این بستر فراهم می شود؟ در قرآن و روایات ما تاکید شده است که بالاخره جامعه جهانی در زمان حکومت حضرت مهدی(عج) طعم عدالت را خواهد چشید، همه انسان‌ها به حقوق خود خواهند رسید و استیفای حقوق خواهد شد. در آن زمان، عدالت به معنای واقعی در مواجهه دولت‌ها با دولت‌ها، ملت‌ها با ملت‌ها و دولت‌ها با ملت‌ها تحقق پیدا می‌کند، امنیت در جامعه محقق خواهد شد، تکمیل عقول به معنای جامع کلمه به وقوع می‌پیوندد و باید پیرامون نحوه تحقق این موارد، بحث و گفتگو کنیم.

شرط ظهور حضرت امام مهدی(عج)

آیت‌الله رمضانی با اشاره به شرط ظهور حضرت مهدی(عج) اظهار کرد: افراد گاهی برخی اتفاقاتی را می‌بینند و می‌گویند که الان همه شرایط برای ظهور مهیا شده است، اما این گونه نیست، این مسئله باید به حد اضطرار برسد؛ یعنی در آن زمان، جامعه جهانی و ملت‌های جوامع بشری به اضطرار می‌رسند و به دنبال منجی می‌گردند، البته هر کسی به حسب نگاه خود به دنبال منجی است و ظهور حضرت مهدی(عج) در زمانی اتفاق خواهد افتاد که همه کسانی که مدعی حکومت جهانی هستند، امتحان خود را پس داده‌اند و موفق نشده‌اند و نمی‌توانند هم موفق شوند. در حوزه ارتباطات بیش از یک قرن و در مراکزی بیش از چند دهه است که این بحث وجود دارد، ولی هیچ کدام نتوانستند که این بحث را به نتیجه برسانند.

وی ادامه داد: نتیجه این اختلافات در جامعه وجود دارد و سهم‌خواهی‌های قدرت‌ها در جامعه جهانی در جریان است و هیچکدام نتوانستند این اتفاق بزرگ را رقم بزنند. این که چگونه ما می‌توانیم یک نوع امنیت اخلاقی و امنیت معنوی را در جامعه رقم بزنیم، باید مورد بحث قرار بگیرد. به هر حال صرف بحث ظهور کافی نیست، بلکه باید جزئیات آن نیز مورد بحث قرار بگیرد. روایات در این زمینه باید مورد گفت و گو قرار بگیرد، چون متأسفانه روایات جعلی نیز در این زمینه داریم؛ مثل اینکه گفته شده «حضرت زمانی که ظهور کنند، دو سوم مردم عالم کُشته می شوند!» که این موارد قطعا جعلی است و با توجه به بررسی‌ها، نه سند و نه دلالت آن، قابل دفاع نیست؛ بلکه این اتفاقات قبل از ظهور رقم خواهد خورد.

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، ظهور حضرت مهدی(عج) را در ابتدا همراه با مخالفت‌هایی دانست و تصریح کرد: جنگ‌هایی به واسطه سفیانی و دجال رقم می‌خورد، اما مهم این است که حکومت‌هایی که در گذشته ادعاهای کذایی داشتند، نتوانستند این امر را محقق کنند. از امام صادق(ع) روایت شده که «پیش از ظهور، همه حکومت‌ها امتحان خود را پس می‌دهند» و در روایت دیگر آمده که «حکومتی که در اسلام تعریف شده، حکومت حضرت مهدی(ع) است». نکته مهم در سیره حضرت مهدی(عج) هنگام ظهور این می‌باشد که پیغمبر اکرم(ص) فرمودند: «سیرته سیرتی» یعنی سیره حضرت مهدی(عج)، سیره رسول اکرم(ص) است.

انقلاب اسلامی ایران، مقدمه‌ای برای ظهور

آیت‌الله رمضانی با بیان این که پیامبر اکرم جاهلیت را از بین بردند و آن را تبدیل به یک نوع آگاهی، بیداری، تدین، معنویت، ترّقی و تعالی در ساحت‌های مختلف نمودند، تاکید کرد: در دوران حضرت مهدی نیز این اتفاق رخ خواهد داد. در زمان جاهلیت کهنه، بردگی بود و پیامبر اکرم(ص)، جامعه را از بردگی رهانیدند و غل‌ و زنجیری که بر دست و پای بشر وجود داشته را از بین بردند، «وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ». در جامعه مهدوی و در دولت کریمه حضرت مهدی(ع) اتفاقی که پس از ظهور می افتد، این است که بردگی در عصر امروز که از آن به عنوان «بردگی مدرن» یاد می‌شود، از بین می‌رود. لذا باید تعریف شود که مقدمات آن چگونه فراهم خواهد شد.  

وی تاکید کرد: ما معتقدیم که انقلاب اسلامی ایران به عنوان مقدمه‌ای برای ظهور است و آن گفتمان که گفتمان عدالت، معنویت، اخلاق، علم و پیشرفت را دنبال می‌کند که نیاز به زمینه‌سازی دارد و ما در ابتدای آن راه هستیم و باید خیلی پیشرفت کنیم. مبنای این گفتمان، همان گفتمان هویت است. اینکه هویت نسل امروز به آنان شناسانده شود و نوعی بازتعریف و بازنگری نسبت به سنت پیغمبر(ص) صورت بگیرد.

آیت‌الله رمضانی خاطرنشان کرد: امام صادق(ع) می‌فرمایند «زمانی که امام زمان(عج) ظهور کند با دین جدید، امر جدید، داوری جدید و با این شرایط جدید ظهور پیدا خواهد کرد». لذا باید این که این مساله، چگونه تحقق پیدا خواهد کرد، مورد بحث و گفت و گو قرار بگیرد. چگونه می‌توانیم در حوزه جهانی شدن سهیم باشیم و بتوانیم این گفتمان را در جامعه جهانی مطرح کنیم؟ همه باید بدانند که این گفتمان یک گفتمان معنوی، عقلانی و عدالت‌خواه است که اگر درست، عمیق، دقیق و جامع تبیین شود، یک نوع همیاری و درک را در جامعه بشری ایجاد خواهد کرد.

وی در پایان گفت: دانشمندان و صاحب‌نظران در حوزه آیات و روایت باید به این حوزه بپردازند و  به آن اهتمام داشته باشند، در آن صورت، مقوله انتظار نیز معنای دقیقی پیدا می‌کند که جامعه منتظر بهترین نوع بهبودها از هر جهت از جمله فکری، دینی و معنوی را به دست خواهد آورد تا این که جامعه جهانی به جایی برسد که حق محقق شود و باطل از بین برود. این حق باید بسترش در جامعه فراهم شود تا وعده الهی در جامعه محقق شود که خداوند متعال می فرماید: «وَنُریدُ أَن نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ استُضعِفوا فِی الأَرضِ وَنَجعَلَهُم أَئِمَّةً وَنَجعَلَهُمُ الوارِثینَ».

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: ظهور امام زمان عج آیت الله رمضانی مجمع جهانی اهل بیت ع حکومت حضرت مهدی ع آیت الله رمضانی حضرت مهدی عج جامعه جهانی قرار بگیرد ظهور حضرت خواهد شد ملت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۴۸۴۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازاندیشی نظری و روشی در شناخت کلان مفهوم عدالت اجتماعی

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، عدالت اجتماعی یکی از مهمترین واژگان علوم انسانی و اجتماعی است و معمولا در بسیاری از محافل و کرسی‌های دانشگاهی و پژوهشی کشور در دیدگاه‌ها و رویکرد‌های جامعوی در سطوح کلان، میانه و خُرد از جایگاه مقولۀ هسته مرکزی برخوردار است.

 رضا صفری شالی (دانشیار جامعه‌شناسی دانشگاه خوارزمی) در مقال‌های با عنوان «ضرورت بازاندیشی نظری و روشی در شناخت کلان مفهوم عدالت اجتماعی» به این موضوع اشاره می‌کند که در تعریف و سنجش عدالت اجتماعی در کشور رویکرد واحدی وجود ندارد؛ لذا گاهاً برداشت ناقص و نامفهوم از عدالت وجود دارد و عدالت در معنای برابری، شایستگی، نیاز، انصاف، حد وسط و میانه و... تقلیل داده می‌شود؛ هرچند هر یک از مفاهیم مذکور بخشی از سازه عدالت هستند ولی کل عدالت و یا در قامت آن نیستند.

* عدالت اجتماعی

این پژوهشگر در این مقاله می‌نویسد عدالت اجتماعی امکان بهره‌مندی همه از شرایط یکسان برای دسترسی به  فرصت‌های اجتماعی است. حفظ حقوق همۀ مردم در جامعه، احترام به حقوق یکدیگر است. در سنجش عدالت در محافل دانشگاهی و پژوهشی تاکنون بیشتر درک از عدالت و احساس عدالت مدنظر بوده که اغلب با روش پیمایش مورد تعریف عملیاتی و سنجش قرار گرفته است.

عدالت اجتماعی امکان بهره‌مندی همه از شرایط یکسان برای دسترسی به  فرصت‌های اجتماعی است

او خاطرنشان می‌کند که این مقاله با رویکرد جامع  جهت رسیدن به تعریف نظری و چارچوب روشی دقیق درخصوص عدالت اجتماعی، ابتدا به بررسی رویکرد‌ها و دیدگاه‌های عدالت اجتماعی می‌پردازد تا به درک نشانه‌های اصلی و مفصل‌بندی‌های خاص آن بپردازد.

به زعم شالی تحقیقات عدالت از نظر تاریخی در چارچوبی چندرشته‌ای توسعه یافته است. رشته‌های مختلف درگیر درمباحث عدالت شامل فلسفه، جامعه‌شناسی، روانشناسی و اقتصاد است.
می‌توان گفت به‌طور گسترده اکثر رویکرد‌های فلسفی عدالت بر جنبه‌های هنجاری، عینی و ساختار‌های تقویت عدالت در جامعه استوار است.

* عدالت از منظر روانشناسی

این پژوهش بیان می‌کند که از منظر روانشناسی، عدالت بیشتر به جنبه‌های ذهنی آن چه مردم آن را عادلانه یا ناعادلانه تصور می‌کنند مربوط است. روانشناسی کمتر به ساختار توجه کرده و بیشتر بر درک و توضیح نحوه تفکر و احساس مردم در مورد عدالت تمرکز دارد و عدالت را در سطح افراد بیان می‌کند.

او می‌نویسد روانشناسی در سطح فردی بیشترین همپوشانی را با مطالعات اخلاقی (Moral) دارد و فرایندهای شناختی و عاطفی به هنگام مواجه با بی‌عدالتی در افراد بسته به تفاوت آنها در درک، تفکر و اخلاق‌مداری متفاوت است. بررسی جامع فرایند‌های روانشناسی مرتبط با عدالت مستلزم گنجاندن پویایی‌های، بین‌فردی (Interpersonal) درون‌فردی (Individual) و درون‌گروهی (Intergroup) در مطالعات است.

* دیدگاه اقتصادی و جامعه‌شناسی عدالت

به زعم این پژوهشگر برخلاف دیدگاه اقتصادی عدالت که در سطح کلان به عنوان یک سیستم توزیع و در سطح خُرد به عنوان یک سیستم انتخاب عقلانی بررسی می‌شود، در جامعه‌شناسی عدالت به عنوان یک ارزش اجتماعی در داخل جامعه و گروه‌های مختلف موجود در جامعه تعیین می‌شود.

او معتقد است موضوع اصلی در مطالعات عدالت اجتماعی، بررسی ساختار‌های موجود در جامعه است. به عبارت دقیق‌تر، جامعه‌شناسی پدیده‌های عدالت جمعی را به تصویر می‌کشد، مسیری که در آن نهاد‌های اصلی جامعه، حقوق اساسی و وظایف را تعیین کرده و منافع حاصل از مشارکت اجتماعی را توزیع می‌نمایند در سطح بین‌فردی و بین‌گروهی مطالعات روانشناسی هم‌پوشانی با مطالعات جامعه‌شناسی عدالت و عدالت توزیعی خواهد داشت.

* عدالت توزیعی (Distributive Justice)

به زعم شالی در خصوص اَشکال یا وجه‌های مختلف عدالت باید خاطرنشان ساخت که شکل اول عدالت توزیعی است که به عدالت درک‌شده از اصول و قواعد تنظیم‌کننده توزیع منابع و به ارزیابی نتایج واقعی توزیع در رابطه با نتایج مورد انتظار اشاره دارد.

عدالت در ارتباط با مفاهیمی مانند «مقایسۀ اجتماعی» و «احساس محرومیت اجتماعی» نمود پیدا می‌کند

او در ادامه می‌نویسد در مطالعات عدالت توزیعی توجه به چند مورد از اهمیت بالایی برخوردار است اولین مورد شناسایی اصول و قواعدی که باید برای نحوه توزیع عادلانە منابع اجتماعی یا بار فشار‌ها مانند جرائم مورد استفاده قرار گیرد.  مورد دوم بی‌عدالتی ناشی از قواعد توزیع چه پیامد‌هایی خواهد داشت.

* عدالت رویه‌ای (Procedural Justice)

این پژوهشگر می‌نویسد عدالت رویه‌ای است که دیرتر از عدالت توزیعی مطرح شده و بر عادلانه بودن رویه‌ها و فرایند‌های توزیع منابع تمرکز دارد. در این شکل عدالت تمرکز اصلی نه بر روی نتایج، بلکه درخصوص فرایند‌های آن است. عقیده اصلی این دیدگاه این است که جریان منصفانه/عادلانه  بی‌طرفانه با چه تصمیم‌هایی عملی خواهد شد. اگر نحوه تصمیم‌گیری عادلانه یا منصفانه تشخیص داده شود، احتمالا خروجی یا توزیع نهایی منابع به عنوان فرایندی عادلانه یا منصفانه پذیرفته خواهد شد.

* عدالت کیفری (Retributive)

این نویسنده بیان می‌کند که عدالت کیفری به نتایج منفی ناشی توزیع منابع اشاره دارد. از نظر تاریخی، تحقیقات عدالت توجه خود را معطوف به توزیع منابع مثبت کرده است. فرض حاکم این بوده است که رویکرد‌های مربوط به توزیع منافع مثبت در مورد توزیع منابع منفی نیز صدق می‌کند. اگرچه تحقیقات نشان داده است که عدالت مربوط به منابع مثبت و منفی ممکن است شامل فرایند‌های متمایزی باشند این شکل از عدالت نیز در بین رشته‌های مختلف قابل بررسی است.

او می‌نویسد عدالت کیفری در پی یافتن مجازات توزیع منفی مناسب برای افراد خاطی است. عدالت کیفری به جزا و تنبیه عادلانه برای عمل خطا و قانون‌شکنی مربوط است. مطالعات آلودگی آب و هوا و جرائم تخطی از استاندارد‌های تخلیه آن بیشتر در این بخش قرار میگیرد.

* عدالت ترمیمی (Restorative)  و عدالت جبرانی (Reparative)

در چند دهە اخیر و با نقد رویکرد سنتی عدالت کیفری، گونە جدیدی از عدالت به عنوان عدالت جبرانی یا عدالت ترمیمی مطرح شده است. وجه چهارم عدالت نیز مشابه عدالت کیفری با نتایج منفی سروکار دارد. تأکید بر رویه‌های رسمی برای جبران عدالت، روی فرایندهای غیررسمی متمرکز است که به موجب آن قربانیان، بزهکاران و جوامع ترغیب می‌شوند تا گامی برای جبران آسیب بردارند.

به طور خلاصه تتبع نظری موضوع نشان می‌دهد که در ترسیم عدالت اجتماعی، نَه نسخۀ دستچپی‌ها (یعنی برابری در فرصت‌ها و برابرسازی نتایج) و نَه نسخۀ دستراستی‌ها (یعنی فقط برابرسازی فرصت‌ها و توجه به شایستگی‌ها) نسخۀ کاملی برای کشور ماست؛ بلکه نیاز به یک دیدگاه ترکیبی و با توجه به ارزش‌های بومی و به عبارتی مقتضیات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی(ایرانی – اسلامی) است.

در نهایت اینکه توصیۀ نوشتار حاضر درخصوص سنجش عدالت اجتماعی این است که عدالت در ارتباط با مفاهیمی مانند «مقایسۀ اجتماعی» و «احساس محرومیت اجتماعی»نمود پیدا می‌کند، ازاینرو نیاز به روش‌های ترکیبی (کیفی و کمّی بصورت توأمان) جهت شناخت ‌ادارک/ احساس و برخورداری از عدالت اجتماعی در جامعه وجود دارد، در این راستا روش‌های کیفی عمیق پدیدارشناسی معمولا راهی به ذهنیت مخاطبان پیدا می‌کنند و تجارب زیستۀ افراد و مقتضیات زمانی و مکانی را در نظر می‌گیرند و می‌توانند شاخص‌های قابل توجهی جهت سنجش برای تحقیقات پهن‌دامنۀ پیمایشی ایجاد کنند و با تلفیق رویکردهای کمّی و کیفی می‌توان به شناخت عمیق و جدی از مخاطبان درخصوص عدالت اجتماعی رسید.

انتهای پیام/